Περπατάς σε εδάφη που βρίσκονται εδώ από τη γέννηση του πλανήτη. Σηκώνεις μια πέτρα από κάτω και λες στα παιδιά σου: «Ξέρεις αυτό δεν είναι απλά μια πέτρα, είναι ένα δάκρυ! Ένα από τα πολλά δάκρυα που έριξε η Παγγαία, η πρωτοήπειρος, όταν διασπάστηκε.»
Έπειτα, βρίσκεις ένα μικρό βοτσαλάκι και αναρωτιέσαι πώς βρέθηκε αυτό εδώ στα ορεινά...
Σκέφτεσαι πως κάποτε όλο αυτό το μέρος ήταν σκεπασμένο από θάλασσα που την έλεγαν Τηθύς και λες στα παιδιά σου: «Αυτό παλιά ήταν ένα ψαράκι που κολυμπούσε σε μια τεράστια θάλασσα!»
Όλα εδώ γύρω ήταν σκεπασμένα από θάλασσα (εσύ, επισκέπτη μπορείς να ενημερωθείς σχετικά με τα γεωθαύματα, το γεοπάρκο και τον γεωτουρισμό στο κέντρο πληροφοριών GEOPARK TETHYS που θα βρεις στην είσοδο της πόλης).
Μετά, αυτή η θάλασσα στέγνωσε και έγινε στεριά. Επάνω σε αυτή τη στεριά φύτρωσαν πολλά δέντρα και δημιουργήθηκε ένα τροπικό δάσος που εκεί ζούσαν τεράστιοι ελέφαντες. Τους έλεγαν μαμούθ και είχαν τους μακρύτερους χαυλιόδοντες που είδε ποτέ αυτός ο κόσμος (εσύ, επισκέπτη, μπορείς να δεις αυτούς τους χαυλιόδοντες στο παλαιοντολογικό μουσείο της Μηλιάς Γρεβενών).
Αυτά τα μαμούθ εξαφανίστηκαν, γιατί άλλαξαν οι καιρικές συνθήκες και τα κυνηγούσαν και οι άνθρωποι να τα φάνε. Μαζί τους εξαφανίστηκαν και τα περισσότερα δέντρα. Ένα κομμάτι, όμως, αυτού του δάσους υπάρχει ακόμα σήμερα και λέγεται ζεστή κοιλάδα (Βάλια Κάλντα)!
Εκεί υπάρχουν σπάνια ζώα, πουλιά, φυτά αλλά και νεράιδες (κι αν δεν με πιστεύεις, επισκέπτη, πήγαινε στη Βάλια Κάλντα και θα τις βρεις. Περπατάνε πάνω σε κυκλάμινα...).
Ξυπνάς το πρωί καθώς μπαίνει η άνοιξη...
...και γεμίζουν τα πνευμόνια σου από ολόφρεσκο αέρα πλημμυρισμένο από αρώματα ελάτου, πεύκου, φλαμουριάς και ανθών αμυγδαλιάς και κερασιάς.
Πίνεις τον καφέ σου απολαμβάνοντας το γλυκό καρυδάκι με καρύδια που εσύ μάζεψες από την καρύδια της γειτονιάς σου (φάε γλυκό κερασάκι ή καρυδάκι γρεβενιώτικο, επισκέπτη, και ρίξε επάνω αμύγδαλα και καρύδια από τα Γρεβενά και θα με νιώσεις).
Καθώς καλοκαιριάζει...
...οι οσμές και τα χρώματα εμπλουτίζονται από λεβάντα, άλλα βότανα και λουλούδια και μέσα από αυτή την αρωματο-χρωμοθεραπεία η διάθεσή σου αλλάζει, νιώθεις υγιής και αισθάνεσαι αγαλλίαση!
Παίρνεις το ποδήλατό σου και βρίσκεσαι στο δάσος μέσα σε 3 λεπτά! Και εκεί σταματάς και μαζεύεις άγρια βατόμουρα και άλλα φρούτα του δάσους (θα τα κάνεις μαρμελάδα που θα σερβίρεις ένα κυριακάτικο πρωινό του χειμώνα και μέσα σου θα λάμπει ο ήλιος του καλοκαιριού).
Σταματάς και χαιρετάς με αγάπη τους τετράποδους φίλους σου και συνεχίζετε μαζί τον περίπατό σας.
Φεύγει το καλοκαίρι…
...χωρίς να λυπάσαι, γιατί ξέρεις πως, μετά από κάθε βροχή του φθινοπώρου, θα μαζεύεις τα μανιτάρια που θα τα φας για γεύμα και θα τα συνοδεύσεις με καλό κρασί ή τσίπουρο γρεβενιώτικο και καλή παρέα (γι' αυτό, επισκέπτη, μην ξεχάσεις να προμηθευτείς λεβάντα, τσάι βουνού, χαμομήλι και άλλα ντόπια βότανα αλλά και γλυκά του κουταλιού, χειροποίητα ζυμαρικά, προϊόντα με βάση το μανιτάρι, μέλι γρεβενιώτικο, λικέρ, αμύγδαλα και καρύδια Γρεβενών, ντόπια τυριά, κρέατα και αλλαντικά από τα τοπικά καταστήματα και παντοπωλεία της πόλης).
Και πριν σε πιάσει
η θλίψη του φθινοπώρου
σε προλαβαίνει ο χειμώνας...
...γύρω από ένα τζάκι με την οικογένειά σου σε ένα χιονισμένο χωριό. Ακολουθεί χιονοπόλεμος και παιχνίδια στο χιόνι (τη Βασιλίτσα την έχεις ακουστά φαντάζομαι...).
Και ξαφνικά συναντάς ένα όμορφο λουλουδάκι να ξεπετάγεται από το χιόνι και καταλαβαίνεις πως όλα ξεκινούν και πάλι από την αρχή...
Κείμενο & Φωτογραφίες: Σοφία Μπάμπου (http://ehappyhealth.blogspot.gr) και Ρούλα Γκαραμπλιάνα
