Το σκηνικό είναι ονειρεμένο. Ένας εξωτικός παράδεισος προσβάσιμος εύκολα και χωρίς διαβατήριο!
- Έχεις δει κάτι διαφημιστικές αφίσες από νησιά της Καραϊβικής ή τις ατόλες του Ειρηνικού, με τις ονειρεμένες λευκές παραλίες και τα σμαραγδένια αβαθή κρυστάλλινα νερά;
- Έχεις δει κάτι φωτογραφίες με κέδρους σμιλεμένους από τους αέρηδες σαν χιλιόχρονα μπονσάι;
- Έχεις δει το γαλάζιο τ’ ουρανού ν’ αλλάζει τα χρώματα του ουράνιου τόξου;
- Έχεις δει το νυχτερινό ουράνιο στερέωμα, μακριά από κάθε πηγή φωτός να σαστίζει και το πιο έμπειρο μάτι από το απίστευτο θέαμα του αστροστόλιστου διαστήματος;
- Έχεις βρεθεί να κολυμπάς σε θάλασσα και ξαφνικά από δίπλα σου να περνάει γαλήνια μια careta-careta;
Αν ΝΑΙ, τότε σίγουρα έχεις έρθει ξανά στην Ελαφόνησο της Λακωνίας, που σίγουρα δεν έχει ελάφια, σίγουρα δε μοιάζει με ελάφι, αλλά που σίγουρα όποιος την επισκεφθεί τη λατρεύει!
Αν ΟΧΙ, τότε σίγουρα πρέπει να έρθεις!
Κείμενο & Φωτογραφίες: Έρρικα Πελωριάδου
Για τους λάτρεις της λευκής άμμου και των σμαραγδένιων νερών η Ελαφόνησος είναι το απόλυτο μέρος!
- Για τους εναλλακτικούς λάτρεις του είδους, όμως, ισχύει κι εδώ, όπως και για τις περισσότερες ονειρεμένες παραλίες, η συμβουλή: Προτιμήστε να την επισκεφθείτε τον Ιούνιο και τον Ιούλιο.
- Για τον Αύγουστο η Ελαφόνησος είναι η ονειρεμένη εξωτική παραλία του «τύπου εναλλακτικού», του «τύπου φυσιολατρικού», που ναι μεν θέλει, αλλά δεν του βγαίνει και εντελώς το trendy από πάνω του. Θέλει και το μπαράκι με τη μουσικούλα, και τα κοκτέιλς δίπλα στο κύμα, και την ξαπλώστρα με την ομπρέλα, και να βάλει το σινιέ συνολάκι στην υπέροχη βόλτα του σούρουπου στα σοκάκια του χωριού, και το βραδάκι να επισκεφθεί κάποιο μπαρ με την παρέα του. Του τύπου, τέλος πάντων, «ρακέτα, φύση και γκλαμουριά πακέτο».
- Για τους πιο Ροβινσώνες, ακτιβιστές, περιβαλλοντολόγους, φυσιολάτρες, σκηνίτες, υπάρχουν οι υπόλοιποι, δέκα παρά κάτι μήνες του χρόνου που η Ελαφόνησος είναι το εναλλακτικό όνειρο.
Ο κόλπος του Σαρακίνικου με τις δύο παραλίες του Σίμου και του Φράγκου, όπου η άμμος ακολουθεί τη θάλασσα στο βυθό της, από τη μια μεριά, κι από την άλλη, σκαρφαλώνει στις αμμοθίνες και συντροφεύει τους μοναδικούς θαλασσόκεδρους-μπονσάι στο παιχνίδι τους με τους αέρηδες σας υπόσχεται αξέχαστες διακοπές!
Το λιμάνι της Ελαφονήσου
Η Ελαφόνησος στα παλιά χρόνια και η ονομασία της
Η Ελαφόνησος βρίσκεται στο νοτιοανατολικό μέρος της Πελοποννήσου, στο Λακωνικό κόλπο, νοτιοδυτικά του όρμου της Νεαπόλεως και βόρεια από τα Κύθηρα, στην περιοχή που είναι γνωστή ως Βάτικα. Έχει έκταση 19 τετρ. χλμ. και μαζί με το χωριό Ελαφόνησος και τους οικισμούς Καπάρι, Κάτω Νησί, Λεύκη και Πούντα, αποτελεί το κοινοτικό διαμέρισμα της Ελαφονήσου. Η Πούντα είναι το κομμάτι της στεριάς απέναντι από το νησί απ’ όπου αναχωρεί το ferry boat που ενώνει τα Βάτικα με την Ελαφόνησο. Η Πούντα γειτονεύει με τις παραλίες Βιγκλάφια, Μάγγανο και Νερατζιώνα και το σημαντικότατο υγροβιότοπο (προστατευόμενο από το δίκτυο NATURA 2000) που αποτελούν η λίμνη της Στρογγύλης και οι μικρότερες του Μάγκανου και του Νερατζιώνα και αποτελούν καταφύγιο για 132 είδη πτηνών και μοναδικό βιότοπο του σπάνιου και υπό εξαφάνιση θαλασσόκεδρου. Οι κάτοικοι του νησιού είναι περίπου 650 (σύμφωνα με την απογραφή του 2001), αλλά διπλασιάζονται το καλοκαίρι και ειδικά τον Αύγουστο.
Παλιά, η Ελαφόνησος ήταν αποκλειστικά κατοικία ψαράδων γι’ αυτό και είχε έναν από τους μεγαλύτερους στόλους παράκτιας αλιείας στην Ελλάδα. Και όταν λέμε παλιά... το εννοούμε.
Όσον αφορά στο όνομα, μπορεί να μη του φαίνεται αλλά έχει ή μάλλον είχε σχέση με τα ελάφια. Κάποτε λοιπόν, στα πολύ παλιά χρόνια, το νησί ήταν κατοικία ενός είδους μικρών κόκκινων ελαφιών. Εξ ου και το όνομα που του δώσανε. Άλλωστε του λόγου το αληθές επιβεβαιώνει και η ονομασία της απέναντι πανέμορφης παραλίας τα Βιγκλάφια (Βίγκλα+ελάφια), δηλαδή το μέρος απ’ όπου παρατηρούσαν τα ελάφια. Τώρα ως προς το σχήμα του, πιο πολύ παραπέμπει σε γαϊδουρομασέλα (όπως πολύ σωστά το είχε ονομάσει ο καταπληκτικός ταξιδευτής της αρχαιότητας ο Παυσανίας, «Όνου γνάθος») και πολύ λιγότερο σε κεφάλι ελαφιού.
Διαβάστε περισσότερα για τα Βάτικα εδώ: Γνωριμία με τα Βάτικα των πορτολάνων, τη Νεάπολη
